Zigurat Chogha Zanbil
My special thanks to Mr. Jafar Sepehri.
Chogha Zanbil (Persian: چُغازَنبیل) is an ancient Elamite complex in the Khuzestan province of Iran. It is one of the few extant ziggurats outside of Mesopotamia. It lies approximately 25 kilometeres west Dezfoul, 45 kilometres south of Susa and 230 kilometres north of Abadan by way of Ahvaz, which is 120 kilometres away.
Zigurat Chogha Zanbil Photo Gallery by Ardeshir Soltani
It was built about 1250 BC by the king Untash-Napirisha, mainly to honor the great god Inshushinak. Its original name was Dur Untash, which means 'town of Untash', but it is unlikely that many people, besides priests and servants, ever lived there.
Zigurat Chogha Zanbil Photo Gallery by Jafar Sepehri
The complex is protected by three concentric walls which define the main areas of the 'town'. The inner area is wholly taken up with a great ziggurat dedicated to the main god, which was built over an earlier square temple with storage rooms also built by Untash-Napirisha. The middle area holds eleven temples for lesser gods. It is believed that twenty-two temples were originally planned, but the king died before they could be finished, and his successors discontinued the building work. In the outer area are royal palaces, a funerary palace containing five subterranean royal tombs.
Although construction in the city abruptly ended after Untash-Napirisha's death, the site was not abandoned, but continued to be occupied until it was destroyed by the Assyrian king Ashurbanipal in 640 BCE. Some scholars speculate, based on the large number of temples and sanctuaries at Chogha Zanbil, that Untash-Napirisha attempted to create a new religious center (possibly intended to replace Susa) which would unite the gods of both highland and lowland Elam at one site.
Archaeological excavations undertaken between 1951 and 1962 revealed the site again, and the ziggurat is considered to be the best preserved example in the world. In 1979, Chogha Zanbil became the first Iranian site to be inscribed on the UNESCO World Heritage List.
Wikipedia
Zigurat of Chogha Zanbil (Tchogha Zanbil)
"The ruins of the holy city of the Kingdom of Elam, surrounded by three huge concentric walls, are found at Tchogha Zanbil. Founded c. 1250 B.C., the city remained unfinished after it was invaded by Ashurbanipal, as shown by the thousands of unused bricks left at the site."
One of the most significant 13th century BC architectural works of Iran is the Choqa Zanbil, an ancient complex in the Khuzestan province of Iran.
In 1979, Choqa Zanbil became the first Iranian site to be inscribed on the UNESCO World Heritage List
It is one of the few extant ziggurats outside of Mesopotamia (the other is Sialk). It lies approximately 45 kilometers south of Susa and 230 kilometers north of Abadan by way of Ahvaz, which is 60 kilometers away.
It was founded in the 13th century BC by King Untas Napirisa and abandoned after his death. Only a few priests continued to live on the site until its destruction in 640 BC by the Assyrians.
The western vaults of Choqa Zanbil Temple were so skillfully built that at present, even after three thousand years, they remain in marvelously good conditions. The vaults are constructed on prolonged corridors and over internal staircases of the temple and represent an extraordinary achievement in the architecture of ancient Iran.
But it is unlikely that many people, besides priests and servants, ever lived there. The complex is protected by three concentric walls which define the main areas of the 'town'. The inner area is wholly taken up with a great ziggurat dedicated to the main god, which was built over an earlier square temple with storage rooms also built by Untash-Napirisha. The middle area holds eleven temples for lesser gods. It is believed that twenty-two temples were originally planned, but the king died before they could be finished, and his successors discontinued the building work. In the outer area are royal palaces, a funerary palace containing five subterranean royal tombs, and a necropolis containing non-elite tombs.
There is no adequate water source near Choqa Zanbil, and in order to secure a supply to the town's inhabitants, the king dug a great canal from a river many kilometers away. This canal was a massive work at the time, and a length of it is yet in use.
Archaeological excavations undertaken between 1951 and 1962 revealed the site again, and the ziggurat is considered to be the best preserved example in the world.
Huge ziggurats relieved the flat monotony of the Mesopotamian plain, ritual imitations of the familiar sacred mountains that ring the Iranian Plateau. Thus, even if the impressive development of these colossal structures was Mesopotamian, their inspiration and meaning was clearly Persian. The men who came down from the eastern lands could not bring with them their mountains, so they made their own "holly hill" or "mountain of all lands"."
The ziggurats serve as both temples and tombs with splendid tile work and inscriptions.
Irpedia
چُغازَنبیل
چُغازَنبیل نیایشگاهی است باستانی که در زمان ایلامیها و در حدود ۱۲۵۰ پیش از میلاد ساخته شده است. چغازنبیل بخش به‌جا مانده از شهر دوراونتش است.
این سازه در ۱۹۷۹ در فهرست میراث جهانی یونسکو جای‌گرفت.
چغازنبیل در جنوب غربی ایران و در استان خوزستان جای‌گرفته‌است. این سازه در ۳۵ کیلومتری جنوب شرقی شهر باستانی شوش در طول جغرافیایی ۴۸ دقیقه و ۳۰ثانیه و پهنای جغرافیایی ۳۲ دقیقه می‌باشد.
این نیایشگاه توسط اونتاش گال (پیرامون ۱۲۵۰ پ.م.)، پادشاه بزرگ عیلام، و برای ستایش ایزد اینشوشیناک، نگهبان شهر شوش، ساخته شده است.
مکان جغرافیایی زیگورات (معبد هرمی شکل چند طبقه)چغازنبیل در ۴۵ کیلومتری جنوب شهر شوش در نزدیکی منطقه باستانی هفت تپه می باشد . ( در محور اصلی شوش به اهواز ) بلندی آغازین آن ۵۲ متر و ۵ طبقه بوده است. امروزه ارتفاع آن ۲۵ متر و تنها ۲ طبقه و نیم از آن باقی مانده است. «چغازنبیل» که نام باستانی این بنا بشمار می‌آید، واژه‌ای محلی و مرکب از دو واژه چُغا (به معنای تپه در زبان لری) و زنبیل است که اشاره ای است به مکان معبد که سابقا تپه بوده و آن را به زنبیل واژگون تشبیه می‌کردند. این مکان نزد باستانشناسان به دور-اونتَش معروف است که به معنای دژِ اونتش است. اونتاش گال پادشاه عیلامی است که دستور ساخت این شهر مذهبی را داده است. بنای چغازنبیل در میانه این شهر واقع شده است و مرتفع‌ترین بخش آن است.
بروشور راهنمای مجموعه، سازمان میراث فرهنگی، 1386بلندی آغازین این بنا ۵۲ متر در قالب ۵ طبقه بوده است. امروزه ارتفاع آن ۲۵ متر و تنها دو طبقه و نیم از آن باقی مانده است. مسیر دستیابی به چغازنبیل از طریق جاده اهواز به شوش است اما مکان آن دقیقاً بین شوشتر و شوش وجنوب شهر دزفول در کناره رود دز قرار دارد و این خود حکایت از این دارد که در زمان ایجاد زیگورات شهرهای دزفول (روناش) و شوش و شوشتر هر سه وجود داشته اند. این نیایشگاه توسط اونتاش ناپیریش (حدود ۱۲۵۰ پ.م.)، پادشاه بزرگ عیلام، و برای ستایش ایزد اینشوشیناک، الهه نگهبان شهر شوش، ساخته شده است. و در حمله سپاه خونریز آشور بانیپال به همراه تمدن عیلامی ویران گردید. قرنهای متمادی این بنا در زیر خاک به شکل زنبیلی واژگون مدفون بود تا اینکه به دست رومن گیرشمن فرانسوی در زمان پهلوی دوم از آن خاکبرداری گردید. گرچه خاکبرداری از این بنای محدب متقارن واقع شده در دل دشت صاف موجب تکمیل دانش دنیا نسبت به پیشینه باستانی ایرانیان گردید اما پس از گذشت حدود ۵۰ سال از این کشف، دست عوامل فرساینده طبیعی و بی دفاع گذاشتن این بما در برابر آنها آسیبهای فراوانی را به این بنای خشتی - گلی وارد کرده و خصوصا باقیمانده طبقات بالایی را نیز دچار فرسایش شدید کرده است.
چغازنبیل جزوه معدود بناهای ایرانی است که در فهرست آثار میراث جهانی یونسکو ثبت شده است. ضمناً در بعضی از کتب تاریخی نام قدیمی شوش، چغازنبیل نامیده شده است.
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
چغازنبیل
در 45 کیلومتری جنوب شرقی شهر شوش یکی از اعجب انگیزترین آثار باستانی جهان
متعلق به 3200 سال پیش مشهور به زیگورات چغازنبیل وجود دارد . چغازنبیل به ساختمان طبقاتی معبد ایلامیان که توسط اونتاش گال پادشاه این قوم در سال 1250 قبل از میلاد ساخته شد اطلاق می شود . این بنا با ابعاد 105*105 متر وارتفاع 53 متر( در گذشته 52 متر ارتفاع داشته است واکنون 25 متر از آن باقی است) از بزرگترین زیگوراتهای جهان محسوب می شود .
عملیات باستان شناسی در این بنا از حدود سال 1325 خورشیدی آغاز گردید وتا سال 1341 ادامه داشت . چغازنبیل به بنای زیگورات محدود نمی شود بلکه مشتمل به حصاری است که با وسعت 800*1200 متر حول یک مجموعه گرد آمده است . محوطه مقدس چغازنبیل از طریق هفت دروازه با محیط اطراف ارتباط دارد . در درون این مجموعه سه معبد با حیاطهای سنگ فرش وانبارهای متعدد آلات وادوات جنگی قرار دارد .
شبكه ملي مدارس ايران - رشد
Zigurat Chogha Zanbil INT870918
Copyright © Iran Nature . All rights reserved.
